Vakantie-bekwaam

Nu is de oorspronkelijke betekenis van vakantie dat je vrij bent van verplichtingen.  Maar tegelijkertijd vereist het op-vakantie-zijn de nodige vaardigheden; en bezit je die vaardigheden niet dan ben je simpelweg: vakantie-ongeschikt.

Nu zijn er natuurlijk allerlei manieren om op vakantie te gaan. Ik bedoel, je kunt in je eentje met rugzak door de natuur van IJsland trekken of op een geheel verzorgde cruise door de Caribische wateren varen.  Maar de meeste mensen in Nederland zullen, als gezin, ergens op een camping staan na een lange rit in de auto richting de zon.  En om dat te volbrengen moet je, op zijn minst, enige aanpassingsvermogen hebben.  Want niet iedereen kan even lang stilzitten, zijn behoeftes ophouden of het zonder eten doen.  En daar zul je, als liefhebbende ouderpaar gewoon rekening mee moeten houden.  Iedereen wil aan zijn trekken komen; en dan zul jij je eigen verlangens, meer dan eens, even voor opzij moeten zetten.  Dit gegeven geldt niet alleen voor het onder-weg-zijn, maar ook eenmaal op de bestemming aangekomen.  De één wil gelijk lekker zwemmen of een partijtje volleybal spelen, terwijl jij misschien alleen maar languit op de stretcher voor de tent wil liggen.  Dit feit vraagt natuurlijk ook het nodige organisatietalent; en ook weer het vermogen telkens in een goede stemming te blijven, vooral als je weer eens niet kunt doen wat je, voor jezelf, eigenlijk voor ogen had.  Vakantie-bekwaam ben je ook als je weet hoe je vooral helemaal niets hoeft te doen.  En geloof mij, het is een kunst om de tijd door te brengen zonder tot iets noemenswaardig te komen.  Als je dat wel kunt, dan zul je merken hoe langzaam de tijd verstrijkt, waardoor je toch enige houvast zoekt in vastigheden als de dagelijkse maaltijden en de kleine verplichtingen zoals de afwas, het doen van boodschappen of het schoonmaken van de camper.  Is er geen structuur, dan zoekt de mens structuur; en die moet, op vakantie, weer opnieuw worden uitgevonden.  Vakantie-bekwaam ben je (tegenwoordig) ook als je klimaat-bestendig bent.  Ik bedoel, dat je even goed kunt leven met temperaturen boven de dertig graden, met ergens een flinke bosbrand in de buurt of met een onverwachtse onweersbui die het campingterrein verandert in zwemparadijs.  Vind je het mooi dat je dit toch allemaal hebt meegemaakt, dan overtref je misschien wel je eigen verwachtingen.  Uiteindelijk is de allerbelangrijkste vaardigheid het hebben van een goede verstandhouding met jouw reisgenoten, vooral in de wetenschap dat je, voor langer, op elkaar bent aangewezen.  Je kunt niet weg, behalve dan in je eigen gedachtewereld; en misschien kom je simpelweg tot de conclusie dat je iedereen even liefhebt.

Dit weet ik allemaal omdat ik totaal vakantie-ongeschikt ben.  Voor mij geeft het werk juist een vakantiegevoel; en kijk ik, op vakantie, voortdurend in een spiegel van onvermogen.  Petje af voor iedereen die blij en uitgerust huiswaarts keert.