Sinterklaasleugen
Sinterklaas bestaat niet echt. Maar ouders genoeg die aan hun kleintjes vertellen dat hij wel bestaat. De vraag van vandaag is, derhalve, of het kwaad kan om als volwassene je eigen kinderen zo voor te liegen.
Nu zeg ik er meteen bij dat de kwestie van de Sinterklaasleugen echt iets is van deze tijd. Ik bedoel, in vroegere tijden was het gewoon een gegeven dat ouders de mythe van Sinterklaas in stand hielden; en was er geen zorg over het moment dat het kind zou ontdekken dat hij al die tijd voor de gek gehouden was. Maar vandaag de dag is die zorg er wel; en groeit het aantal ouders die het kwalijk vindt om hun kroost in de waan te laten dat Sinterklaas echt bestaat. Het argument hiervoor is dat je dan als ouders een slecht voorbeeld geeft door je kinderen zo voor te liegen, vooral als je van de kinderen zelf eist dat zij wel eerlijk zijn in wat zij vertellen. Ik kan het bijna niet geloven, maar er zijn echt ouders die tegenwoordig meteen vertellen dat Sinterklaas gewoon ‘een man in een Sinterklaaspak is’ en dat er daarom zoveel verschillende mannen in Sinterklaaspakken zijn om op die manier alle kinderen in Nederland van cadeaus te voorzien. En natuurlijk wordt er dan ook meteen bij verteld dat Sinterklaas helemaal geen stoute kinderen mee naar Spanje neemt; en ook helemaal niet in Spanje woont. Nee, het is simpelweg een gezellig verhaal wat mensen hebben verzonnen om op die manier een leuk feestje te bouwen. Ik zeg jullie eerlijk: als psycholoog vind ik het een aanfluiting: 1) kinderen worden helemaal niet getraumatiseerd als zij ontdekken dat Sinterklaas niet bestaat 2) het tere kinderzieltje hoeft helemaal niet te worden beschermd omdat het kinderzieltje helemaal niet zo teer is 3) voor sommige kinderen is het wellicht een kleine schok in hun belevingswereld, maar wordt meteen goed gemaakt door het feit dat zij dan vervolgens ook bij de groep volwassenen horen die weten dat Sinterklaas niet bestaat. 4) de Sinterklaasleugen is daarom zo mooi omdat het de spanning verhoogt hoe kleine kinderen het Sinterklaasfeest beleven, vooral door de verwondering hoe Sinterklaas het voor elkaar krijgt om onzichtbaar te blijven en toch overal de cadeautjes bij iedereen weet te bezorgen. En het is juist die kinderlijke verwondering die extra glans geeft aan gezamenlijke beleving van het Sinterklaasfeest. Overigens heeft wetenschappelijk onderzoek aangetoond dat de Sinterklaasleugen geen enkele schade doet aan het kinderbrein. Het is een uitkomst die mij niet verwondert. Wel veelzeggend dat een groeiende groep ouders wil voorkomen dat hun kinderen, ook in het bestaan van Sinterklaas, teleurgesteld worden.
Ik zeg dat Sinterklaas wel bestaat. En daar geloof ik heilig in. Want Sinterklaas is die Goedheiligman die met alle hulp-Sinterklazen, ieder jaar weer, de harten van onze kinderen steelt. En wat je gelooft, dat bestaat echt.